Historia
Poszukiwanie obiektu który nadawałby się na stanicę harcerską było formalnie zapoczątkowane Rozkazem Komendanta Chorągwi L12.70 z dnia 1.12.1970.
"5. Szukanie obiektu na stanicę harcerską.
Zarząd Okręgu szuka miejsca na stanicę harcerską. Gdyby ktokolwiek dowiedział się o sprzedaży obiektu nadającego się na stanicę, proszony jest o natychmiastowe zawiadomienie o tym Przewodniczącego Zarządu Okręgu. hm.T. Gabrysia."
Kilka miesięcy później instruktorzy hufca Wilno zgłosili że niedaleko Gainsborough jest na sprzedaż farma która mogłaby się nadawać do przerobienia na stanicę. Po dokładnym oglądnięciu i za zgodą Naczelnictwa, Przewodniczący Z.O. hm. T.Gabryś i hm. L.Kliszewicz podpisali 30 kwietnia 1971 umowę kupna tejże farmy na Stanica Harcerska Fenton. Koszt zakupienia wynosił Ł11,500.00. Suma ta została pokryta z funduszu Komitetu Kupna Stanicy którego Przewodniczącym był hm. Czesław Paluch, oraz z oszczędności wypracowanych przez kilka lat w byłej stanicy Lilford i z ofiarności społeczeństwa. Zakupiony obiekt składał się z domu mieszkalnego (7 pokoi, kuchnia, łazienka, 2 toalety, centralne ogrzewanie), stodoły z przyległymi stajniami i komórkami oraz 48 akrów ziemi. W tym samym roku na terenie stanicy odbyły się już obozy i kursy kształceniowe. Równiez w tym czasie hufiec Wilno zakupił, rozebrał i przetransportował na stanicę barak o rozmiarach 52.5 mx 7.5m, angażując do tej pracy starszyznę harcerską i osoby z poza harcerstwa z okolic: Bradford, Leeds, Huddersfield, Nottingham, Sheffield, Scunthorpe, i Derby. Na terenie stanicy zamieszkał jako kierownik hm. Józef Puchałka z rodziną.
Za nim mozna było przystąpić do postawienia baraku, trzeba było przedłożyć plany oraz otrzymać zezwolenie na zmianę używalności terenu z rolniczego na rekreacyjny. Gdy te sprawy były załatwione, ruszyła budowa. Zakupiony barak przedzielono na dwa baraki sypialne, połączone blokiem z umywalkami i toaletami. Stodołę i przyległe pomieszczenia przerobiono na salę, kuchnię i jadalnię, dobudowano małą salkę na świetlicę i blok z toaletami. Prace wykonywali członkowie harcerstwa i KPH oraz sympatycy harcerstwa. Postęp pracy był oczywiście zależny od funduszów. Zawiązał się Komitet Budowy który oprócz prac prowadził też akcje zbierania funduszy. Pierwsza kolonia zuchowa odbyła się w 1978 roku i we wrześniu tego roku było poświęcenie i oficjalne otwarcie stanicy. Zdjęcie - poświęcenie i otwarcie stanicy 3 września 1978.
W latach 1980-tych nadążyła się okazja kupna jeszcze jednego baraku. Przeznaczono go na pomieszczenia dla obsługi, dzieląc na pokoiki i małą salkę. Ponieważ na ten obiekt otrzymaliśmy dotację z funduszu Prince’s Trust, któremu patronuje Książe Walii, barak ten nazywamy jest "Królewskim".
Obecnie stanica jest zdolna pomieścić do 80 zuchów na koloniach plus obsadę. W okresie wakacyjnym odbywają się dwie kolonie po dwa tygodnie. Teren dla zuchów jest bardzo dogodny, są rozległe boiska i pola na gry i zabawy oraz mały lasek, jest duża sala na kominki i zajęcia w czasie niepogody. Na stanicy także odbywają się w ciagu roku kursy, zjazdy i konferencje instruktorskie. Również stanice wynajmują inne organizacje na zjazdy, a z terenów korzystają kluby przyczep kampimgowych (caravan clubs). Wynajęcia przynoszą pewne dochody, ale nie wystarczające by stanicę utrzymać. Remonty, ulepszenia i odświeżenie (malowanie) są prowadzone na bieżąco by utrzymać stanicę na dobrym poziomie porządku i czystości. Co roku, w pierwszą niedzielę września odbywa się na stanicy Zjazd Poobozowy młodzieży harcerskiej i festyn, który przynosi nam pewien dochód.
